Hurghada

Het lag in de bedoeling om onderstaand verslag gisteren te plaatsen. Helaas was internetverbinding gisteren niet mogelijk, vanwege stroomuitvallen. Hierbij alsnog.

Hurghada is een badplaats van enorme omvang. Nieuwe en oude hotels wisselen elkaar af in de een soort kleine baaitjes. Allemaal pal naast elkaar met ieder een eigen privé strand waar alleen de gasten van het desbetreffende hotel mogen komen. Hotels domineren de stad. Een enkele kleine moderne basar maken de stad iets aantrekkelijker. Winkels met Egyptische kitsch pal naast elkaar in een straat van 4 km lang maakt de avonden levendig maar weer onaantrekkelijk door de opdringerige verkopers . Het is hier alleen maar kijken en niet kopen. Want we worden onrustig door de opdringerige verkopers die als een trouwe hond je door de winkels heen leiden en je alle "meuk" willen verkopen tegen woekerprijzen. Zo gingen wij een shop binnen op zoek naar wat leuks. Maar helaas wilde de verkoper ons parfum oliën aansmeren. Wij wilde absoluut geen parfum. Hij bleef aanhouden en had de 3 flesjes, elk gevuld met 50 ml al in doosjes gestopt. Ieder flesje gevuld met olie waarvan hij vond dat deze bij ons paste. Hij begon met een totaal bedrag voor de 3 flesjes voor 150 euro. Na lang tegenstribbelen kon ik uiteindelijk de 3 flesjes kopen voor 20 euro. Wat weer aangeeft hoe nep dit is en hoe graag ze iets willen verkopen. Ik heb moeten praten als brugman dat wij de oliën tegen geen enkele prijs wilde kopen. uiteindelijk werd schoorvoetend toegegeven. En verlieten wij onverrichter zaken de winkel.
Kettingen worden hier op straat aangeboden net als de vreselijke nep horloges van de meest bekende en dure merken. Noem ze maar op we kennen ze allemaal wel. Modellen nog te lelijk om aan je lijf te dragen en te kitsch voor woorden tegen absurde prijzen. Maar voor diegene die het wel mooi vinden een sport om zo min mogelijk te betalen. Minder dan 10% van de vraagprijs is normaal, en dan betaal je eigenlijk nog te veel. Wij hebben de sport niet bedreven, niets gekocht dus ook niets teveel betaald.

In Hurghada kun je eigenlijk dus alleen maar dicht op elkaar gepropte hotels vinden, winkels en een enkele moderne basar. In de kleine baaitjes boten, boten en nog eens boten die de toeristen brengen naar onbewoonde eilandjes zonder schaduwplekken, met echt parelwitte stranden. Daar waar de natuur nog ongerept, en de onderwaterwereld prachtig is. Vol kleurrijke visjes en koralen. Een walhalla voor de snorkelaar en voor het meer diepere voor de duiker. Boten die de nog onbekende duiker, de sport op praktisch gebied eigen maakt, maar het op theoretisch vlak, het niet zo nauw neemt. Duikschooltjes waarvan de Padi logo's nauwelijks meer te lezen zijn. Enerzijds veroorzaakt door verkleuring van de zon, anderzijds dusdanig verouderd. Padi is een wereldwijde organisatie met 1 en hetzelfde logo wereldwijd. Ik heb hier dergelijke logo's totaal anders gezien.
Boten varen van hot naar her met gretige toeristen. De hele dag zien we luxe jachten voorbij schuiven en af en toe stoppen om de toerist aan boord te laten duiken. Het lijkt wel file op zee! Ja hoor echt waar de A12 of A4 op maandagochtend is er niets bij.
Het water is hier echt zo helder en groen/blauw zoals de boekjes en plaatjes thuis doen vermoeden. Je kunt hier echt rijk gekleurde visjes zien zwemmen en de koralen zien bewegen, terwijl je op de steiger in het water tuurt. Een adembenemend schouwspel.

Hurghada zal ongetwijfeld voor de doorsnee toerist veel te bieden hebben. Helaas niet voor ons. Het is een enorm contrast met de reis over de Nijl een week eerder. En wellicht daardoor voor ons een onaantrekkelijke stad. Het leven hier is voor een deel verEuropeesd met nog wel altijd het moslim geloof in gedachten. Ook hier werken en zien we geen vrouwen en als we die wel zien dragen ze hier geen hoofddoeken of boerka's. Mannen lopen niet in galabia maar gewoon in t-shirt en zwembroek. Wat de Egyptische cultuur weer te niet doet. Of hier zitten de meeste christenen. Dat kan natuurlijk ook. In Egypte is het niet alleen de moslim maar ook de christen domineren hier. Een christen doet natuurlijk niet mee aan de ramadan. Voor het gemak zijn sommige moslims ineens even christen gedurende de ramadan. Wat naar mijn mening ook weer aan geeft dat ze het niet zo nauw nemen met het geloof, als alleen wanneer het in hun straatje te pas komt. Ze doen zoals het bij hun eigen situatie past. Maar dat is mijn mening.

Voor de fotoliefhebbers. Tijdens de Nijlcruise een slordige 2800 foto's geschoten en slechts enkele verwijderd. Een mooie herinnering vastgelegd op de gevoelige plaat. Veilig op mijn laptop en op USB. Deze dagen weinig meer geschoten maar bij regelmaat de bewondering van de foto's van de 1e week waarin keer op keer weer de fantastische beleving naar boven komt.

Voor mijn collega's. De RDW zou hier goed werk kunnen verrichten. Wat een chaotische toestanden zijn het hier op de weg. Auto's rijp voor de sloop (hoezo APK?) Brommers gezien waarop 4 passagiers zaten zonder enig hoofddeksel ter bescherming. Fietsers, brommers, voetgangers, bussen, auto's, karren getrokken door ezels, kamelen….., alles loopt en rijd hier kriskras door elkaar. Onder het geluid van de toeterende claxons die schoor aanhoren. Het is de normaalste zaak van de wereld. Met gevaar voor eigen leven probeer je de straat over te steken, en wanneer een agent opmerkt dat dit wel ernstig lang duurt, stapt hij plompverloren tussen het krioelende verkeer en weet alles staande te houden, zodat de toerist veilig en ongestoord naar de overkant kan komen onder luid protest van de haperende claxons.
Van type goedkeuring nog nooit gehoord, laat staan van APK. Daar waar de EU zo aan dringt op schonere uitlaatgassen daar blazen de auto's hier zwarte rookpluimen uit de uitlaat. Banden zonder profiel en onverlichte voertuigen. Het kan niet op. Alles wat maar enigszins kan doorgaan voor voertuig begeeft zich op de hobbelige wegen. Ik moet mij toch sterk vergissen, maar ook EUCARIS zou hier een gat in de markt kunnen zijn. Voertuigen zonder/ of onleesbare kenteken, het lijkt de normaalste zaak van de wereld. Verbazing alom, ik heb mijn ogen uitgekeken. Dus RDW-ers er is hier in Noord Afrika werk aan de winkel. Ik meld mij vrijwillig aan voor dit deel van de internationalisering.

Ontspannen kunnen we alleen wanneer we met rust gelaten worden. Helaas komt er iedere 10 minuten wel iemand aan je ligbedje die iets van je wil. Is het niet iemand van de animatie dan is het wel iemand van de massage, en als die aan zijn stutten heeft getrokken dan staat de manlijke schoonheidsspecialist wel voor de je bed om je uit je gedachten of boek te halen. Alsof wij er zo ernstig vermoeid uit zien dat wij een massage of een schoonheidsspecialist nodig hebben. De volgende bezoeker staat al op de loer of hij je kan aanspreken. Dit keer iemand die een bootritje wil verkopen, en ja hoor hij heeft nog niet aan zijn stutten getrokken of er komt alweer een mannetje die flesjes zand wil verkopen. Mijn vriendelijkheid zijn ze aardig op de proef aan het stellen hier. Soms doe ik net of ik lig te slapen en de schoonheidsspecialist heb ik al (in een leugentje om bestwil) laten weten dat mijn zus thuis dit al doet, oh dat was geen probleem hij is ook pedicure. Jaja je raad het al…….., onze insiders weten dat ik dat zelf ook ben. Nou toen wilde hij mijn haren wel knippen……… haha, ook hier geen schijn van kans natuurlijk. Onverrichter zaken droop hij af om vervolgens in de middag terug te komen. Pffffffffffffffff, ik snel het water in. Wat je allemaal al niet moet doen om van die lastpakken af te komen. WIJ ZIJN HIER VOOR ONZE RUST! Krijg je dit soort gezeur aan je hoofd. Moet je lollig meedoen met een salsa les……, die ken ik al. Of waterpolo, so borring. Nou dan toch zeker Beach volley of aquarobics! HELLUP…… WE MISSEN DE CRUISE. Daar had je dit soort gezeur niet aan je hoofd en kon je aan boort doen en laten waar je zin in had zonder gestoord te worden. Je moest soms wel vroeg op maar dat had je er graag voor over. Zeker voor over om dan rond de lunchtijd weer terug te kunnen zijn op de boot, en op het heetst van de dag lekker te luieren

De meiden gaan niet duiken, er is zoveel moois te zien met snorkelen, en met de duikregels nemen ze het hier niet zo nauw. Zo hebben ze al op hun eerste les in Nederland geleerd een duikfles liggend (bij voorkeur) uit de zon te vervoeren, hier staan ze rechtop de hele dag in de volle zon. Ook lijkt het erop of alle duikers in nood zijn, want de meiden wisten mij te vertellen dat wanneer een duikbril boven op je hoofd zit de duiker in nood is. De bril moet, wanneer deze niet op is, rond de hals hangen. Ben je niet in nood,dan is het niet verstandig je bril op je hoofd te zetten,anders loop je de kans hem te verliezen.Dat heb ik hier niemand nog zien doen. Volgens mij hebben ze hier ook niet genoeg lood om de gordel mee te vullen zodat een ieder met gemak naar beneden kan. We zien de duikers met moeite naar beneden gaan. Ze weten inmiddels hier dat mijn beide dochters niet alleen "Padi Open Water" hebben maar ook hun "Advanced". Hiermee zouden ze de meiden te veel op zich zelf laten duiken. En dat is naar mijn mening een te groot risico, in deze voor ons nog best onbekende bestemming tijdens de Ramadan, waarvan ik mij afvraag bij een heleboel mannen of zij dit blijven volhouden. De meiden willen gelukkig zelf het risico niet nemen omdat ze nog te weinig duikervaring hebben, en dat is ook wel weer zo verstandig, ik ben trots op ze.

Oja en wat ik ook nog vergeten was te vertellen is dat het hier dezelfde tijd is als in Nederland. Normaal gesproken niet, maar alleen tijdens de Ramadan. Schurken zijn het, want nu kunnen ze 's avonds eerder eten. De zon gaat hier nu al tussen 18:00 en 18:30 onder namelijk. Normaal gesproken een uur later, maar tijdens de Ramadan zetten ze de klok een uur terug. De mannen beginnen met de dag chagrijniger te worden, alsof wij westerlingen er iets aan kunnen doen dat zij Moslim zijn en geacht worden deel te nemen aan de Ramadan. Volgend jaar is de Ramadan een maand vroeger, hiermee wil ik een ieder het advies geven niet in de maand juli naar een Moslimland te gaan omdat de dagen dan nog langer zijn voor het moment dat de Moslims mogen gaan genieten van hun Ramadan ontbijt. Ik schat zo in dat dit het humeur van menigeen niet ten goede zal komen. Het is maar een tipje welke ik jullie wil meegeven.

We hebben nog even overwogen om een boottocht te maken naar het gebied waar dolfijn zouden kunnen zwemmen. Hoewel we alle 3 dit wel heel graag willen zien, hebben we besloten het toch niet te doen. We krijgen maar 40% garantie dat wij de dolfijnen werkelijk kunnen aanschouwen en met ze kunnen snorkelen. Deze trip kost om en bij de 80 euro. Wanneer we meer garantie zouden hebben, hadden wij het op zeker wel gedaan. Nu zou het wel een erg duur boottochtje worden met maar zo weinig kans dat je een dolfijn kunt aanschouwen en met ze kan snorkelen. Achteraf bleek ook dit een goed besluit want op de dag dat deze trip zou plaatsvinden is er nauwelijks een dolfijn waargenomen.

In navolging op het bovenste stukje tekst waarin ik schrijf dat wij niet met rust gelaten worden door Egyptenaren die je van alles en nog wat willen aansmeren, moet ik nu na een paar dagen bekennen dat dit beduidend minder is geworden. De vriendelijkste komen wel gewoon een gezellig praatje maken en alle andere hebben aan mijn blik al voldoende en blijven op veilige afstand.

We merken dat wij best moe zijn van de indrukken die wij hebben opgedaan tijdens de Nijlcruise. Het komt bij regelmaat voor dat wij bijzonder vroeg op bed liggen en vrijwel direct in slaap vallen. Zelf ben ik steeds tussen 5:00 en 5:30 klaar wakker en geniet op mijn balkon van de rust en het heerlijke windje, terwijl de zon al een stuk aan de hemel staat rond 5:30. Het is mij niet gelukt om de zon werkelijk van uit het niets te zien opkomen. Nu was ik steeds te laat en stond hij al een stukje aan de hemel. Op zich ook een fantastisch gezicht om de zon nog rood in het ochtend gloren boven de bergjes op het eiland aan de overkant te zien gloeien.
We kletsen veel over de 1e week waarin wij van alles hebben gezien, en steeds komen wij weer tot de conclusie dat dit toch meer het soort vakantie is als wat wij nu doen aan het doen zijn. We beseffen wel dat we deze rust wel nodig hebben na zo een intensieve week. Hoewel ik aanvankelijk dacht dat dit voorlopig de laatste vakantie met ons 3tjes zou zijn zitten de meiden alweer te dromen over een dergelijke volgende reis. Ik ben trots en bedenk mij dat ik het dus goed heb gedaan. Een volgende trip zal zeker weer naar Egypte zijn, maar dan in de wintermaanden en mogelijk een dubbele Nijlcruise waarin het ontspanning deel uit maakt van de cruise. Hurghada is niet bepaald voor ons de bestemming waarin ik mij 2 weken zou kunnen vermaken, terwijl je weet hoeveel moois dit land eigenlijk te bieden heeft. Ik kan wel zeggen dat wij om beurten toch wel dagelijks tegen elkaar zeggen dat wij de cruise op de Nijl missen. Niet dat wij het hier niet naar ons zin hebben hoor, in tegendeel zelfs, we vermaken ons prima en hebben het reuze naar ons zin. Maar nu ik de meiden heb laten zien wat een land meer te bieden heeft, zijn ze om.

Toen ik het bovenstaande schreef zat ik heerlijk op het balkon, ik was al gedoucht, en de meiden leken in slaap gevallen te zijn na een heerlijke dag snorkelen en luieren op het strand (ik schreef in etappes). En keek ik uit naar wat het diner zou brengen die avond. Grote en lange buffetten. Zeker niet altijd even smakelijk, moet zelfs IK toegeven. Aardappelen kunnen ze niet koken en bakken in het hotel, maar de puree en rijst smaakt prima, net als de droge rauwkost die je hier gewoon kunt eten omdat ze is gewassen in zuiver water wat niet uit de kraan komt. De kip komt mij inmiddels de neus nu uit, net als de pasta's. Dus zal de aankomende weken voorlopig niet thuis op het menu staan. Veel maaltijden zijn gericht op de Poolse en Russische gasten. Best lekker maar niet voor iedere avond. De meiden snakken naar een patatje met mayonaise of pindasaus, naar kroketten en frikadellen, en zitten elkaar om de beurt lekker te maken op het strand over al het lekkers in Nederland. Dropjes, chocolaatjes, patat, kroketten, frikadellen, broodjes kaas, ham, bal of met knak- en rookworst, alles is de revue al gepasseerd We lachen er smakelijk om met ons 3tjes. Maar snakken er stiekem wel naar.
Een heerlijk donkerbruin broodje met oude kaas of Hemaham/ Paardenrookvlees zou mij op dit moment ook ernstig smaken, moet ik bekennen. Het water loopt mijn mond in.
Het ontbijt was best royaal. Maar om op mijn nuchtere maag witte bonen in tomatensaus, stoofvlees, gestoomde groente, rauwkost en taartjes te eten is niet echt mijn favoriet. Wel waren er de heerlijke kleine croissants, gekookte of gebakken eieren. Yoghurt met honing, jam of müsli. Maar helaas is het ontbijt de laatste 2 dagen ernstig minder geworden.
Ik mis het fruit hier wat wij wel in overvloed hadden op de boot. Het enige fruit wat wij krijgen is af en toe een stukje galiameloen.

Oja wat ik ook niet goed heb verteld is dat ik met mijn laptop geen internetverbinding kan krijgen. Wifi kennen ze hier niet namelijk. Wel heeft het hotel internet en een kaartje voor een uur kost 3 dollar, dus dat valt mee. Maar die pc's zijn zo ernstig traag en kunnen geen foto's lezen van 4 MB of hoger. En de foto's die ik op deze site heb gezet ging ook ernstig traag, ruim 10 minuten per foto. Dus daar was ik toch maar eventjes mee gestopt. Ik stuur jullie wanneer ik thuis ben een link naar mijn "picasa" en zal daar de foto's voor jullie plaatsen. Dus even geduld nog, voor de zichtbare resultaten van onze reis.

Nog een paar uur te gaan en dan worden we opgehaald met de bus om naar het vliegveld te gaan. We zijn al van de kamer af gebonjourd, dus moeten ons nog even zien te vermaken hier. Dat zit wel goed, we vervelen ons geen moment. Later in de middag nog wat eten hier want het gaat een lange trip worden, waarin nauwelijks voer beschikbaar is. Onze vlucht gaat naar verwachting om 21:50 en wij hopen rond 03:35 voet op Nederlandse bodem weer te zetten We hebben wat warmte en zon in de koffer gestopt, want ik heb begrepen dat het al dagen stroomt van de regen bij jullie. Niet dat ik dit uit de krant heb hoor, het nieuws is aan ons volledig voorbij gegaan de laatste weken. Geen idee wat er speelt allemaal, of we al een kabinet hebben of wat dan ook. Een krant van een week oud kost hier om en bij de 10 euro……., en dat voor oud nieuws! Nee even lekker niets is ook wel eens prettig. We horen het allemaal wel als we weer thuis zijn.

Dit was het laatste verslag uit Egypte. Ik hoop dat jullie hebben genoten van onze reisverslagen, en zullen na thuiskomst nog een update doen over een paar dagen, hierin zal ik ook de link naar mijn picassa fotoboek plaatsen, zodat jullie al het moois door de ogen van mijn camera ook kunnen zien en mogelijk van meegenieten.

Tot snel maar weer, we zijn bijna thuis.

Dikke knuffels, lieve groetjes en kus
maA as-salaamah (ook wel "tot ziens")
Nefertari, Nefertiti en Hatsjepsoet (ook wel Jolanda, Talitha en Chayenne)